Zonnetje, wil je alsjeblieft terugkomen?

Het is dinsdagochtend 26 augustus als ik dit schrijf. Kwart voor negen om precies te zijn. Toen de wekker ging kon ik moeilijk wakker worden. Nu is dat sowieso elke ochtend al een hele uitdaging, maar vanochtend was de kamer nog helemaal donker en dacht ik dat ik nog wel een aantal uurtjes zou mogen slapen.. Maar helaas. Tijd om op te staan. Ik liep de woonkamer binnen en zag buiten en donkere, grauwe, hele grijze lucht. Inclusief regendruppels. Niet de regendruppels van een flinke bui, maar regendruppels die vervolgens de hele dag zielig uit de lucht komen vallen.

Het is eind augustus en ik heb het zonnetje al een paar dagen niet gezien. Stiekem merk ik dat ik wel een beetje opzie tegen de winter. De donkere dagen met regen, zonder zon. Het heeft natuurlijk ook wel iets gezelligs! Ik zie het al helemaal voor me. Samen gezellig op de bank onder een dekentje met warme kopjes zelfgemaakte muntthee terwijl we naar all you need is love (of een soortgelijk programma) kijken. Super knus. Maar dat neemt niet weg dat de vitamine D toevoer een paar maanden minder zal zijn, wat ik zelf altijd gelijk goed merk. Gelukkig ga ik binnenkort naar Turkije waar elke dag de zon schijnt en het tot op heden lekker warm is, zo rond de 34 graden. Dan krijg ik daar in ieder geval weer wat vitamine D binnen! 😉

Ik ben heel erg benieuwd of er meer mensen zijn die, net zoals ik, makkelijk beïnvloed worden door het grijze weer. Hoe gaan jullie daar mee om?