Terwijl ik naar de metro loop rook ik een sigaretje en vervolgens een paar uur later neem ik rond tien uur mijn eerste rookpauze op werk. Hierna volgen nog zo’n drie á vier rookpauzes en ’s avonds terwijl ik naar huis loop rook ik nog een sigaretje. Gek dat iets meer dan een half jaar geleden mijn dagen er zo uitzagen.. Ik kan mij ook nog wel herinneren dat ik toen ik op kamers woonde ’s ochtends eerst even in mijn raamkozijn wakker werd met een sigaretje. Inmiddels ben ik alweer zes maanden gestopt met roken en gaat dat boven verwachting goed!
Het is een gewoonte
Toen ik mijn vriend vier jaar geleden ontmoette rookten we allebei al. Vervolgens ga je samen eigenlijk alleen maar meer roken. Zo rookten we ’s ochtends voordat we naar werk gingen, op werk, voor het eten, na het eten en nog voor het slapen gaan. Achteraf gezien slaat dat he-le-maal nergens op. Maar roken leer je niet van de een op de andere dag af. Roken is niet alleen een lichamelijk verslaving, maar vooral een geestelijke verslaving. Als je elke dag ’s ochtends een sigaretje rookt terwijl je naar de metro loopt en je opeens zonder sigaret loopt, voelt het onwennig, alsof er iets niet klopt, alsof er iets mist. Dat gevoel is irritant en moeilijk te doorbreken.
Meerdere pogingen
Ergens in 2012 waren we allebei gestopt met roken, maar dat was uiteindelijk van korte duur. Waarom zou je ook eigenlijk stoppen? Ja het is ongezond, maar je kunt morgen ook voor een bus terecht komen. Er zijn genoeg mensen die hartstikke oud worden, terwijl ze een pakje per dag roken. Het is duur, maar ach, je werkt niet voor niks. Uiteindelijk kwam het er op neer dat er geen duidelijk aanwezige drijfveer was om te stoppen. In 2014 waren we weer gestopt, maar als je vervolgens te maken krijgt met een quarterlife crisis val je toch weer makkelijk terug in vertrouwde gewoontes.
Wel hadden we het roken inmiddels een beetje beperkt aangezien we thuis overgestapt waren op een elektrische sigaret en ik daardoor eigenlijk alleen nog maar overdag écht rookte. Met zo’n elektrische sigaret, die ongetwijfeld ook hartstikke slecht is, maar in ieder geval beter dan een normale sigaret, krijg je nog wel de nicotine binnen, maar minder andere schadelijke stoffen zoals teer en koolmonoxide.
Roken op het dakterras van het ziekenhuis
In april dit jaar kwam ik opeens in het ziekenhuis te liggen en werd ik gediagnostiseerd met diabetes type 1. De ochtend na de diagnose trok ik mijn jas over mijn pyjama aan en vond ik de weg naar het dakterras. Tijd voor mijn ochtendsigaretje. Omdat het hebben van diabetes en roken niet de meest snuggere combinatie is, wist ik op dat moment al dat ik moest gaan stoppen. Maar nu stoppen? Precies op het moment dat mijn hele leven omgegooid werd? Ja doei. Dat komt wel een keer. Eerst weer alles op de rit krijgen, daarna stoppen met roken. Stap voor stap.
Toch maar gestopt, met hulp van de elektrische sigaret!
Twee maanden later, in juni, rookte ik mijn laatste sigaretje nadat we van ons weekendje in Landal Greenparks weer thuis waren beland. Oneerlijk vond ik het. Tranen met tuiten. Ik wilde helemaal niet stoppen. Maar gelukkig was de elektrische sigaret mijn redding. Daarmee kon ik mijn gewoonte in stand houden en kreeg ik nog een beetje nicotine binnen ook. De nicotine ben ik vervolgens gaan afbouwen.
Van zestien milligram ging ik naar elf, naar zes en vervolgens had ik een elektrische sigaret zonder nicotine. Zo heb ik eerst mijn lichamelijke verslaving afgebouwd en ben ik daarna de gewoonte gaan afleren. Toen we op vakantie gingen naar Lissabon heb ik de elektrische sigaret wel meegenomen, maar niet gebruikt. Vanaf dat moment was het eigenlijk helemaal klaar! Hoewel dat nu ongeveer drie maanden geleden is, is mijn laatste échte sigaret vandaag zes maanden geleden! Woohoo!
Zes maanden!
Omdat het de vorige keren niet gelukt was, dacht ik dat écht stoppen ook deze keer weer heel moeilijk zou worden, maar het gaat boven verwachting goed! Persoonlijk denk ik dat het te maken heeft met de langzame afbouw. Ik ben dan misschien wel van de een op de andere dag gestopt met het roken van sigaretten, maar de gewoonte van het roken heb ik nog een paar maanden voorgezet. Inmiddels ben ik zes maanden gestopt en heb ik er eigenlijk, gek genoeg, geen moeite mee. Dat komt vooral doordat ik mezelf geen keuze geef. Roken is in mijn geval gewoon dom. Niet doen dus! 🙂
Update: helaas heb ik op een later moment weer in de valkuil gevallen en ging ik weer van een niet roker, naar een roker. Gelukkig kwam ik een aantal jaar later nogmaals tot het besef dat stoppen met roken de enige verstandige keuze is. Ditmaal met een hulpmiddel: Champix. Je kunt in dit artikel meer over lezen over mijn meest recente en tot nu toe meest succesvolle stoppoging!
Ik wist echt niet dat je rookte, haha! Ik heb zelf nooit echt vast gerookt, maar kan me voorstellen dat het stoppen ontzettend lastig kan zijn;). Super goed dat je al een half jaar geen ‘echte’ sigaret hebt aangeraakt!
Thanks! 😀
Ik heb periodes dat ik heel veel rook, en dan weer een tijd niet. Ik vind roken eigenlijk best lekker. Maar sinds september koop ik zelf geen sigaretten meer. Want als ik dat doe blijf ik ze kopen haha. Dus nu rook ik af en toe een sigaretje van vrienden of klasgenoten. Ik heb er soms ineens trek in namelijk. Maar voor m’n diabetes ben ik er ook mee gestopt, en ook vanwege mijn conditie. En ik proef nu ook veel meer 😀
Wat knap zeg dat je zo nu en dan kan roken zonder écht verslaafd te raken! 🙂
Ik had nooit gedacht dat je vroeger een roker was? (Ik volg je blog ook nog niet zo lang, vandaar. ;)) Ik vind dit super knap dat je dit zo hebt afgeleerd en dat (zoals je zegt) op een moment dat je leven al drastisch omver gegooid werd. Ik hoop maar dat ik er nooit verslaafd aan raak, want ik weet niet of ik die kracht heb om het af te leren. Super dat je het al een half jaar niet meer hebt aangeraakt, super!
Haha ik heb er ook nooit echt over geschreven! 😉 Dankjewel! 😀
Wat een ontzettend slimme manier van afbouwen! Ik geloof dat het voor veel mensen inderdaad teveel is om in een keer te stoppen, dus dit is echt een geweldige oplossing! En goed bezig! Volgens mij ga je dit gewoon de rest van je leven volhouden, yeah!
Woohooo! 😀
YAAAAAY wat goed dat je inmiddels al een half jaar bent gestopt met roken. Ik ben nu al langer dan anderhalf jaar gestopt met roken en ik mis het echt geen seconde. Sterker nog, ik kan me zelfs nog maar moeilijk voorstellen dat ik ooit een roker was. 😛
Haha gek he? Dat heb ik nu ook al een beetje! Had nooit verwacht dat jij zou roken!
Wauw, wat goed! Ik wist helemaal niet dat je rookte. Ik heb het nog nooit gedaan en ben het ook nooit van plan. Ben heel blij dat ik het ook nooit geprobeerd heb!
Wauw! Wat knap zeg! Ik heb zelf al meerdere pogingen gedaan, maar het is mij tot op heden nog niet gelukt om langer te stoppen dan een aantal weken. Oeps! Mijn vriend rookt niet – althans, niet ‘vast’, af en toe op een feestje komt hij wel eens bij mij schooieren, haha – en hij raadde mij ook een elektrische sigaret aan om zo de lichamelijke behoefte af te bouwen, maar de geestelijke verslaving nog even te ‘ondersteunen’ en deze ook langzaam af te bouwen. Jouw verhaal inspireert mij wel om het toch wéér eens te proberen! 🙂 Ik vind het echt ontzettend knap van je!
Aah wat lief! Het heeft mij inderdaad heel erg geholpen om het zo langzaam af te bouwen. You can do it! 😀 Lekker ’s avonds op de bank roken met een elektrische sigaret!
Goed zeg! Ik ben gestopt met roken toen ik er achter kwam dat ik zwanger was, maar mén, soms heb ik het echt nog heel moeilijk hoor.. Terwijl er verder niemand in mijn omgeving rookt. Ik vind het knap van je!
Wat goed van je! Ik ben 5 jaar geleden gestopt met roken, omdat ik toen 14 jaar had gerookt en 28 was. Ik dacht: ‘als ik door ga, dan heb ik straks langer wél dan niet gerookt. Die eerste dag was echt de hel en daarom ben ik nooit meer begonnen (omdat ik die hel niet meer wilde). Scheelt overigens ook dat ik een kind kreeg, ik vind dat je met kind sowieso niet kunt roken. Ook omdat ik zelf ben gaan roken, omdat mijn vader ook rookte (en ik daardoor extra aandacht van hem kreeg).
Ruim 5 jaar geleden gestopt, eigenlijk vrijwel van het een op het andere moment. We gingen op reis en ik had me al lang voorgenomen dan te gaan stoppen. Omdat ik er al langer mee bezig was ging het stoppen ook vrij gemakkelijk en omdat ik toen ruim 6 maanden niet in de buurt van rokende vrienden kwam was de verleiding ook ver weg. Sindsdien dus nooit meer begonnen. Nog een enkele keer op stap een hijsje genomen, maar dat werd hoesten en proesten. Sinds kort durf ik mezelf ook niet-roker te noemen ipv ex-roker.
Wat goed dat je gestopt bent met roken! Gefeliciteerd :D. Ik vind het echt heel goed van je. In ‘mijn tijd’ waren er nog geen elektrische sigaretten. Ik ben al jaren gestopt gelukkig.
Superknap Lau!!
Huhhhhh dit wist ik helemaal niet?! Of is het me ineens even ontglipt?! Naja potverdorie, wat goed van je Laurie! Ik ben trots op je. Ik weet uit ervaring (uit mijn omgeving, niet bij mezelf) dat het echt niet makkelijk is, pfoe. Doet ze even hoor. Liefs!
Ik wist – zoals vele mensen hier precies – niet dat je rookte! Heel knap dat je gestopt bent, want lijkt me best wel moeilijk. Ik ga dit eens subtiel aan mijn vriend laten lezen… 😉
Gek genoeg vind ik het ook helemaal niet bij je passen, roken. Grappig is dat. Superknap dat je gestopt bent. Ik weet hoe moeilijk het is. Ben in augustus 2012 gestopt en ik ben zoooooo blij dat ik niet meer rook. Ik ben absoluut geen anti-roker geworden, vind het nog steeds heerlijk als mijn man een sigaret opsteekt. Stiekem heb ik in mijn achterhoofd de deal met mezelf dat ik op mijn 77e weer mag gaan roken 😉 Goed gedaan. Echt trots op je!
Hahaha ik vind het zo grappig om dat te horen! Ik hoor het ook van nieuwere collega’s die zich er niks bij voor kunnen stellen dat ik 3-4 keer op een dag even ging roken. Dat is een mooie deal! Misschien maak ik die ook wel met mijzelf! 😉 Dankjewel! Vind ik het ook heel knap dat jij niet meer rookt, extra omdat je vriend het nog wel doet! x