Voortijdig gestopt met mijn roaccutane behandeling

Niet meer elke vier weken een verplichte zwangerschapstest, continu in de weer met mijn lippenbalsempje en kapotte handen. Finally! Zo’n drie weken geleden ben ik van de één op de andere dag gestopt met mijn roaccutane behandeling. Het zat er voor mezelf al wel een beetje aan te komen en als het aan de dermatoloog had gelegen waren we misschien een paar maanden eerder al gestopt. Toch was het alles behalve mijn plan om voortijdig te stoppen met de behandeling en dat bleek ook wel tijdens de gesprekken met mijn dermatoloog…

Een leugentje om bestwil

Tijdens mijn voorlaatste afspraak had ik namelijk, niet zo heel erg netjes, de waarheid een klein beetje verdraaid. Tijdens de afspraak daarvoor had de dermatoloog aangegeven dat we ‘binnenkort wel konden stoppen’, waardoor bij mij de alarmbellen gingen rinkelen. Stoppen? We hebben de aanbevolen dosering nog lang niet bereikt! Toen de dermatoloog de afspraak daarna vroeg wanneer ik voor het laatst een kleine ontsteking had gehad, antwoorde ik met ‘een paar dagen geleden’ als antwoord. Terwijl ik het mij in werkelijkheid eigenlijk niet meer kon herinneren. Dit deed ik puur uit angst om eventueel te moeten stoppen met de kuur. De perioden waarin mijn huid onhandelbaar was, hebben mij zo onzeker gemaakt… Als ik iets niet opnieuw wil, is dat het wel. Afijn, volgens ‘de formule’ moest ik nog minstens tot en met juni dagelijks roaccutane slikken en dat heb ik de dermatoloog toen ook even uitgelegd…

In de weken na die afspraak kreeg ik wat kleine ontstekingen (karma is een bitch), maar begon ik mij ook met de dag mentaal slechter te voelen. Nu ben ik sowieso al vrij gevoelig voor stemmingswisselingen en dergelijke, maar dit was anders. Het werd duisterder, langer en steeds lastiger om weer uit te komen. Mijn gedachten werden negatiever en mijn antwoorden soms erg cynisch. Vele huilbuien later besloot ik dat het misschien tijd was om maar eens te stoppen met de roaccutane behandeling. Ook na online nog wat gelezen te hebben over de bijwerkingen, werd deze gedachte alleen maar bevestigd. Het was mooi geweest.

Voortijdig gestopt met mijn roaccutane behandeling

Op het moment dat ik de dermatoloog vertelde dat ik mij mentaal niet top voelde en ik overwoog om te stoppen, stemde hij daar meteen mee in. De pillen die ik thuis nog had liggen moest ik lekker laten liggen en niks meer mee doen. Het was het einde van de kuur.

Drie weken zonder roaccutane

Op bovenstaande foto’s is te zien hoe mijn huid veranderd is in acht maanden tijd. Ik ben zó blij met het resultaat! Maar het is niet alleen het verschil aan de buitenkant, het is meer dan dat. Ik hoef sinds de roaccutane behandeling niet meer elke dag mijn haar te wassen en kan weer normaal make-up dragen, zonder dat het een uur later van mijn gezicht afglijdt. Hoewel ik diep van binnen erg bang ben dat het resultaat binnen de kortste keren weer teruggedraaid wordt, ben ik ook erg blij dat ik ermee gestopt ben. Ik zie mijn huid elke dag weer iets dikker worden, de lippenbalsem heb ik steeds minder nodig en ik voel me al een stuk beter.

Over ongeveer vijf weken is alle roaccutane uit mijn lichaam en kan ik hopelijk zeggen dat ik mij weer helemaal top voel! Zoals ik eerder ook al eens vertelde, baal ik ervan dat ik nooit eerder geïnformeerd ben over roaccutane. Dat had mijn leven een aantal jaar terug een stuk makkelijker gemaakt. Het is dan misschien een paardenmiddel met tientallen bijwerkingen, maar het doet wel zijn werk. Zolang je zelf maar alert bent en op tijd aan de bel trekt als de bijwerkingen te heftig worden. Als ik nu opnieuw de keuze moest maken voor een roaccutane behandeling, zoals acht maanden geleden, zou ik het gelijk weer doen.

Nu hopen dat het resultaat blijvend is! 🙂