Het is zoals het is; Mindfulness thinking

Anderhalve maand geleden vertelde ik dat het allemaal niet zo goed ging. Niet specifiek op dat moment, maar gewoon de afgelopen tijd. Mijn dagelijkse drijfveer was verdwenen, waardoor het voor mij voelde alsof ik als een stuurloos bootje rond aan het dobberen was. Inmiddels zijn we anderhalve maand verder en kan ik met trots vertellen dat het beter gaat. Het is nog niet helemaal hoe ik het zou willen, maar het gaat de goede kant op! 😀

Betekent dit dat mijn bootje weer een koers heeft en dat ik weer doelen heb? Nee. Nouja, natuurlijk heb ik wel doelen, maar ik heb niet meer de sterke behoefte om al deze doelen nu, per direct, waar te maken. Daar word ik namelijk niet gelukkig van. Het is prima om lekker rond te dobberen en te genieten van het uitzicht. Met de nodige hulp van professionals ben ik er achter gekomen dat ik voor mezelf de lat eigenlijk altijd te hoog leg. Alles moet perfect. Alles moet snel. Alles moet efficiënt. Het is vermoeiend. Als je continu bezig bent met alle dingen die je perfect, snel en efficient moet doen, wordt je daar niet gelukkig van en creëer je alleen maar teleurstellingen voor jezelf.

Bovenstaande prestatiedwang probeer ik mezelf af te leren en dat gaat aardig goed. Eerder schreef ik ook al over mindfulness, iets waar ik enorm veel mee bezig ben de laatste tijd. Zo probeer ik het niet anders te willen hebben dan het is. Oftewel, het is zoals het is en daar ben ik blij mee. Natuurlijk wil ik een prachtig huis met een tuin in een rustige woonwijk buiten de stad, maar het appartement in het Rotterdamse centrum is ook prachtig. We hebben alles wat ons hartje begeert en we hebben het prima voor elkaar. Dat betekent niet dat je niks meer hoeft te doen in je leven en het allemaal zo moet laten. Je kan ook op een tevreden manier aan je doelen werken. Blij zijn met wat je nu hebt en ondertussen met kleine stapjes richting je doel gaan.

Als ik denk aan gebeurtenissen uit het verleden ga ik zitten piekeren. Had ik het misschien anders kunnen doen? Wat nou als? Als ik denk aan de toekomst merk ik dat ik te hogen eisen stel. Ik wil teveel bereiken in een te korte tijd en maak me druk over vanalles en nog wat omdat het een nog onbekend terrein is. Het is dus beter om gewoon te genieten van het ‘hier en nu’. Ook probeer ik me minder druk te maken over factoren waar ik toch niks aan kan veranderen. Terwijl ik dit schrijf zijn er zo’n 20-30 meeuwen die de hele binnenstad bij elkaar schreeuwen en langs het balkon vliegen.

Nu kan ik mijn humeur laten verknallen en boos worden op de meeuwen in de hoop dat ze het horen en hun koppie houden, maar dat gaat toch niet gebeuren. Ik kan er niks aan veranderen. Met een simpele gedachte: ‘Het is zoals het is’ kom ik weer tot het besef dat het gewoon zo is. Kan je er iets aan veranderen? Doe dat dan. Kan je er niks aan veranderen? Vervelend, maar het is zoals het is, probeer er maar het beste van te maken..

Als ik dit zo lees klinkt het wel heel erg makkelijk allemaal, maar dat is het natuurlijk niet. Ik heb nog steeds mijn mindere momenten, maar vergeleken met een aantal maanden terug is er een flinke vooruitgang en zit ik al stukken beter in mijn vel. Hoera!

Hoe is het met jullie? Hebben jullie ook zo’n mantra waardoor je alles weer even in perspectief ziet?