Ongewenst gewichtsverlies: mijn eeuwige struggle

Bij ongewenst gewichtsverlies weet ik dat er iets niet goed is; dat heeft het verleden mij wel geleerd. In 2010 viel ik out of nowhere zes kilo af, na jarenlang een stabiel gewicht te hebben gehad. Toen bleek ik pfeiffer te hebben. Sindsdien hou ik braaf een excel-bestandje bij met mijn gewicht. In de jaren daarna schommelde mijn gewicht een beetje en halverwege 2014 werd het eindelijk een beetje stabiel; weliswaar nadat ik een periode mijn uiterste best heb gedaan om aan te komen. Afvallen is moeilijk, maar aankomen is niet heel veel makkelijker!

Mijn stabiele gewicht wist ik gedurende een jaar goed vol te houden. Super fijn, want dat betekende dat ik lichamelijk, maar ook geestelijk goed in mijn vel zat! In 2015 kreeg ik voor de tweede keer te maken met ongewenst gewichtsverlies. In een korte tijd viel ik weer vijf kilo af; door het hebben van diabetes type 1, zo bleek later. Gelukkig was er een oorzaak voor het gewichtsverlies en waren die vijf kilo er na de diagnose ook weer in drie maanden bij. Daarna wist ik het weer een periode stabiel te houden. Tot anderhalve maand terug, toen ik er tijdens mijn kwartaalcontrole bij Diabeter achter kwam dat ik weer drie kilo afgevallen was…

Ongewenst gewichtsverlies: waarom?

Waarom val ik af? Mijn bloedglucosewaarden zijn goed. Ik doe elke dag mijn best om meer dan 2000 kcal te eten. We gaan zo’n twee keer per week hardlopen, maar zitten nog in een beginners stadium en lopen alles behalve een halve marathon. Geestelijk voel ik mij goed. Alles rondom het nieuwe huis is spannend en druk, maar wel op een leuke manier. Zou er dan toch weer iets mis zijn met mijn lichaam? Die random blauwe plekken van de laatste tijd zijn wel vreemd. Ben ik ook iets meer vermoeid, of komt dat door het sombere weer? Misschien dat de roaccutane begint op te spelen en mijn lichaam daar toch last van begint te krijgen?

Ongewenst gewichtsverlies: mijn eeuwige struggle

Om het verhaal compleet te maken kreeg ik ook nog een flinke verkoudheid. Langzaam maar zeker zat ik mezelf helemaal gek te maken. Als je ‘weet’ dat ongewenst gewichtsverlies iets betekent, wil je weten wát het betekent. Zeker als je online dit soort dingen leest:

Onbedoeld gewichtsverlies van meer dan 5% van het uitgangsgewicht, ontstaan in 6 maanden of minder, kan wijzen op een ernstige ziekte.

Daar moet je net bij mij mee aankomen; gevalletje hypochonder hier…! De vorige keer dat ik ongewenst kilo’s kwijtraakte bleek ik diabetes te hebben, wat krijgen we nu dan weer? Vorige week ging ik naar de huisarts en zij nam mijn zorgen gelukkig serieus. Ze ging akkoord met mijn verzoek om een aantal ziektes uit te sluiten die door mijn hoofd spookten. Maar wat zij vooral wilde, was achterhalen wat het ongewenste gewichtsverlies dan wel kon verklaren aan de hand van bloedonderzoek. Gisteren belde ik naar de huisartsenpraktijk voor de uitslag.

Niks aan het handje

Alles is in orde, gelukkig! Ik heb me weer eens druk gemaakt om niks. Dankzij een normale hoeveelheid witte bloedlichaampjes werd mijn grootste angst weggenomen. Naast een iets verhoogd vitamine D-gehalte, waar ik volgens mij erg blij mee mag zijn, ziet alles er gewoon prima uit! Aan de ene kant ben ik gerustgesteld. Nu hoef ik mij in ieder geval geen zorgen meer te maken; maar daarmee is het ongewenste gewichtsverlies nog steeds niet te verklaren..

Volgende week heb ik een afspraak bij de diëtist van Diabeter. Dan gaan we maar eens kijken hoe we die verloren kilo’s er weer aan krijgen!