Toen ik gisteren via een tweet van Sabine terecht kwam op de blog van Bianca begon mijn bloed een beetje te koken. Hoewel ik het artikel, een ode aan maatje 36, erg sterk, eerlijk en ook wel een beetje lief vond, schrok ik heel erg van de uitspraken die in het artikel verwerkt waren. Franska Stuy, hoofdredactrice van de Libelle, heeft namelijk gisteren toegegeven dat ze op de redactie van Libelle, regelmatig foto’s van modellen met maatje 36 photoshoppen om ze zo wat dikker te maken, met een rare achterliggende gedachte.
Volgens Franska Stuy is kleding in maatje 36 gemaakt voor ‘levende kleerhangers’. Een vreemde uitspraak. Je hoort mij toch ook niet zeggen dat kleding in maatje 48 gemaakt is voor levende frituurpannen? Doe eens even normaal. Ook zegt ze het volgende:
Ik wil geen ‘graten’ in het blad, alleen vrouwen waar mijn lezeressen zich thuis bij voelen. Als modellen te mager zijn, laat ik er dus wat ‘spek’ bij shoppen. Bij de armen, benen, of sleutelbeenderen. Ik maak ze niet dik, maar gezond. Het gebeurt elke week wel.
Volgens Franska ben ik dus ongezond (fair enough, dat vind het voedingscentrum ook), een gratenbaal en dan ook nog eens een levende kleerhanger. Vorig jaar deelde ik al een aantal keer mijn mening over afvallen en aankomen. Omdat ik zelf ervaar hoe lastig het is om aan te komen, zijn dit soort opmerkingen best wel kwetsend. We wonen dan wel in een vrij land waar we kunnen zeggen wat we willen, maar waarom kunnen we elkaar niet gewoon accepteren en lief zijn voor elkaar. Houd dit soort opmerkingen gewoon voor je.
Maatje 36 is niet altijd een keuze
Wat ze waarschijnlijk vergeet, is dat ik, en vele andere met mij, ook gewoon een mens ben van vlees en bloed en dat ik vrij weinig over mijn eigen bouw te zeggen heb. Ja ik heb maatje 36 (soms zelfs 34) en dat is echt niet altijd een pretje. Zo zag ik laatst bij Steps een prachtig rood jurkje, echt om verliefd op te worden! Vol enthousiasme liep ik met een maatje XS naar de paskamer en toen ik mezelf in de spiegel bekeek was dat enthousiasme direct weg. Het jurkje was veel te groot! Nou ja, of anders gezegd. Ik ben veel te klein!
Kan ik daar iets aan doen? Nee. Als je ziet wat ik het afgelopen jaar naar binnen heb gewerkt zou je denken dat ik inmiddels maat 50 zou dragen. Om vervolgens uitgemaakt te worden voor ‘levende kleerhanger’ of ‘gratenbaal’ vind ik dan ook niet echt aardig. Het is niet alsof ik iets aan mijn eigen lichaamsbouw kan veranderen.
Wat is jullie mening hierover?
Ik ben het helemaal met je eens! Sterk geschreven. Zelf heb ik absoluut geen maatje 36, maar ik ken wel personen in mijn omgeving die hard strijden om van maatje 36 naar maatje 38 te kunnen komen. Het lukt ze gewoon niet, hoeveel ze ook eten! Ik vind het erg jammer dat er zo negatief wordt gedacht over maatje 36, vooral omdat er velen zijn die er niets aan kunnen doen! En nee, ik vind jou geen levende kleerhanger. Te gek voor woorden dat iemand dat in de mond durft te nemen. Ik moest trouwens wel even giechelen toen je aankwam met levende frituurpannen. Hoe kom je erop? Haha! Maar ook daarvan (maatje 48 of iets dergelijks) vind ik niet dat daar over moet worden geoordeeld. Er zijn helaas ook mensen met een stofwisselingsziekten en andere lichamelijke problemen waardoor zij nu eenmaal wat groter geschapen zijn. Uiteindelijk hoop ik dat we ooit in een wereld komen waarin iedereen, maatje 36 of maatje 48, zichzelf kan zijn zonder te hoeven vrezen voor bizarre opmerkingen van anderen. Ik vrees dat die wereld er nooit zal komen…
Hi Renske, bedankt voor je compliment! Hahaha, het was ook wel even nadenken hoor, zo’n vergelijking is natuurlijk vreemd om te maken aangezien ik zelf helemaal niet op die manier denk. Ik zou ook heel graag van maatje 36 naar 38 willen maar dat is gewoon echt heel lastig. Helaas vrees ik dat er altijd mensen zullen blijven die op dit soort manieren elkaar bekritiseren, hoe vervelend het ook is.
Dit is zo…. Oef, ik heb er de woorden niet eens voor. Waarom moet het op deze manier gebracht worden? Ik las er een kort stukje over en heb het geïrriteerd weggelegd. Wanneer houden we nou eens op met die uiterlijke beoordeling van elkaar? Niks is goed of fout. Nog een keer: Niks is goed of fout. Jij hebt maat 36, ik heb maat 42. Mijn vriendin heeft maat 38 en een andere vriendin maat 48. Nou en! Nou en! Nou en! Gatver, wat ben ik het zat dat we kijken naar het uiterlijk zonder erover na te denken wat er achter dat uiterlijk schuil gaat. Hou op met fotoshoppen en laat mensen toch gewoon eens echt zichzelf zijn.
Het was beter geweest als Franska voor meer diversiteit in het magazine had gezorgd en niet op deze manier vrouwen met maatje 36 kwetst. Het is gewoon zo oppervlakkig.
Ik heb het interview met Franska Stuy gelezen, het stond in BN de Stem (of all sources) 😉
Een domme, domme opmerking. Waarschijnlijk om haarzelf en haar ‘doelgroep’ zich beter over zichzelf te laten voelen. Maar ondertussen is het net zo erg en kwetsend als een dik persoon uitmaken voor Spekkie. Dit soort gedrag vind ik meer passen bij een brugklasser, dan bij de hoofdredactrice van één van de grootste vrouwenbladen van Nederland.
Maar goed, of we nou zo goed naar mevrouw Stuy moeten luisteren… Als je de rest van het interview leest, zul je zien dat een intelligente, genuanceerde mening gewoon niet zo voor haar weggelegd is. Op de vraag of ze bang is voor Poetin antwoordde ze: “Ik vind het maar een hoop blablabla. Niemand wil toch oorlog?” Ja hoor. Ook Poetin wil liever unicorns and rainbows 😉
Desalniettemin, mooi stukje. Blijf je vooral zo uitspreken, want het is een probleem wat niet voor de hand ligt en waar niet bij stil gestaan word. Dat blijkt hieruit maar weer 😉
Dat denk ik inderdaad ook.. Het is inderdaad een beetje pubergedrag. Haha die opmerking zegt inderdaad ook wel iets over de intelligentie :’) Dankjewel Anke, blijf ik zeker doen!
Oh man, ik las het ook en vond het gewoon beschamend! Als zoiets geschreven zou worden over vrouwen met maat 48, dan zou er een hele grote groep vrouwen zwaar beledigd zijn en zou het een hele rel worden. Wat is er toch gebeurd met elkaar gewoon in je waarde laten? Meh :/.
Ja nu je dat zo zegt, daar had ik nog niet over nagedacht. Dan was er inderdaad een enorme rel ontstaan. Maar gek genoeg zijn er vrij weinig mensen die moeite hebben met de bovenstaande opmerkingen van Franska. Sommige mensen juichen het zelfs toe. Heel vreemd.
Bij mij zij de dokter, je moet 5 kilo afvallen, ik ben me hele leven al het zelfde… Geen gram lichter of zwaarder….. Ik vind een uitspraak als levende klerenhanger wel een beetje ver gaan. Je bent gebouwd zoals je bent.
Echter zijn er ook genoeg mensen met een hele hoop kilo’s meer die dit ook zeggen. Als je hoort dat 48.3 % mensen overgewicht hebben vind ik dit veel schrokkende dan iemand die gewoon want dunner is.
Je bent wie je bent, felix was ook altijd super dun!!! Hij sport nu 4 keer per week kracht sport en eet behoorlijk veel…. Anders was hij een potloodje 😉
En met potloodjes is dus niks mis.
Ik vind het een bizarre opmerking van de redactrice van de Libelle, heel eenzijdig gedacht waarbij ze inderdaad niet denkt aan het feit dat ze mensen zoals jij kwetst!
Het is inderdaad erg eenzijdig/oppervlakkig.
Ik ben het volledig met je eens. Het is niet oké om een mager iemand te beledigen, net zo goed als dat het niet oké is om een voller iemand te beledigen. Het is even kwetsend. IK kan er niets aan doen dat ik maat 36 heb – ik hoef daarvoor niet afgekraakt te worden. Ik heb nog nooit iemand die voller is afgekraakt, maar ik ben wel al regelmatig door vollere mensen uitgescholden omdat ik mager ben. Dus dat vind ik dan altijd een beetje jammer. Het is namelijk van beide kanten niet goed.
Ik vermoed dat het misschien wel een beetje met jaloezie en onzekerheid te maken heeft. Want wat doen de meeste mensen dan? Anderen de grond in trappen om zichzelf beter te voelen..
Jeetje.. nu wordt er juist weer ‘bij’ geshopt? Het blijft me steeds verbazen wat er allemaal te doen is rond dit onderwerp. Ik denk dat we onszelf er maar wat minder van aan moeten trekken, ook al is dat soms lastig.
Wat een prachtig stuk heb je geschreven en ben het volledig met jou eens. Zelf ben ik maat 38, maar ik word altijd moe van “het commentaar” van andere mensen hun gewicht. Ik denk altijd dat we iedereen in zijn waarde moeten laten: je weet nooit het achterliggende verhaal achter iemand zijn gewicht, hoezo zou jij daar dan als buitenstaander over mogen oordelen? Maar helaas zijn mensen nogal van het snelle oordelen en ik denk dat dit niet zo gauw zal veranderen helaas. Wel heel goed dat je hier aandacht aan besteedt en ook jouw kant laat horen. X
Dankjewel Deisy, ik ben het helemaal met je eens!
Okee, ik heb geprobeerd dat stukje van haar te lezen, maar heb het boos weggeklikt. Ik heb er zo’n hekel aan als mensen maar van één kant naar iets kijken. Ik kan dan alleen maar denken, ‘word volwassen!’, er zijn altijd TWEE kanten aan een verhaal en het is zo makkelijk om te oordelen. Zo makkelijk. Mijn moeder zegt altijd ‘waar er twee vechten, hebben er twee schuld’ en dat is zo waar. En het is zo makkelijk om iemand een gratenpakhuis te noemen. Net als dat alle dunne mensen altijd worden beschuldigt van anorexia en mensen met een maatje meer worden uitgescholden omdat ze te veel zouden eten. Als er ook maar één moment zou zijn dat er langer over na wordt gedacht zou je weten dat het niet altijd zo zwart-wit is. Goed, ik ga stoppen want anders gaat mijn bloed aan de kook 😉 XXX
Haha <3 Precies dat. Het is zo zwart/wit en oppervlakkig. Ik begrijp gewoon niet zo goed waarom mensen dan de ene kant kiezen of de andere kant. Al wordt er gewoon meer diversiteit gecreëerd, dan is iedereen tevreden en is er pas echt een realistische weerspiegeling van de samenleving.
Eigenlijk is het in deze maatschappij nooit goed. Je bent te dik, te dun, te klein, te groot, je hebt dit raar of anders. Iedereen is uniek en als iedereen dat nou eens van elkaar accepteerde….
Heel goed stukje!
Dankjewel!
Mijn moeder liet me het stuk gisteren ook zien, met de mededeling: “Kijk, wij zijn levende kleerhangers!” Ik vind het een interessante kwestie, aangezien dit soort opmerkingen mij echt nul procent raken. Dit komt omdat de hele samenleving is ingesteld op dunne mensen en maatje 36 de hele dag door iedereen wordt bejubeld. Na zoveel positiviteit kan ik alleen maar lachen om die ene lullige opmerking (met het idee: ha! er is toch niemand die daarin trapt!). Terwijl mensen met grotere maten de hele dag allerlei commentaar krijgen en in ieder blad lezen hoe ook écht zij, als ze maar graag genoeg willen, maat 36 kunnen hebben.
Maar ik kan me wel voorstellen dat het anders ligt voor mensen die graag zouden willen aankomen, maar die het niet kunnen. Zij zien dit soort opmerkingen wel als bevestiging dat ze niet goed zijn. Dat zijn niet zoveel mensen als dat er mensen zijn die telkens maar weer te horen krijgen dat ze moeten afvallen, maar ze zijn er wel. Anyway, conclusie, ik ben het wel met je eens, mensen zouden niet zulke negatieve dingen moeten zeggen over verschillende maten. Niemand is daarmee gebaat. Aan positiviteit over je eigen lichaam heb je veel meer. (Ik denk ook niet dat mensen met overgewicht bij het lezen van ‘gratenpakhuis’ en ‘levende kleerhanger’ gaan denken: yesss dit ben ik gelukkig niet!)
ik ben een van die meiden die al 10 jaar 50 kil weegt en ik eet echt veel. Maar er is nooit meer dan 1 kilo bijgekomen. En dat lag dan aan ”de tijd van de maand” geloof me dat dit kwetsend is. Niet per se omdat ik het gevoel krijg te falen. Maar wel omdat het gewoon kwetsend is om kritiek te krijgen op hoe je bent. want voor een vrouw is het nooit goed.
en bij slim shaming is het nou eenmaal zo dat, zoals jij ook al lijkt aan te geven, ”we niet zo moeten zeuren, want we zijn toch dun?”
en als je aan wil komen en je hoort alleen maar: eet een taart dan kom je aan ( ehm nope, ik niet ik wordt ziek van de suikers, net als ieder ander) waar je ook moe van wordt
Als man heb ik dit probleem ook. Kan eten wat ik wil zonder echt aan te kunnen komen. Soms frustrerend, maar toch voel ik me goed om m’n lijf. Ik ben de afgelopen hard op zoek geweest naar winkels die mij kunnen bedienen met mijn maat (broekmaat 28/32), maar overhemden moet ik op maat laten maken. Elkaar kwetsen hierom heeft 0,0 zin, maar van een professional uit het vak had je beter mogen verwachten…
Mooi gezegd Peter 🙂
Dit, echt. Vooral je uitspraak van ‘ik zeg toch ook niet tegen iemand met maatje 48 ‘frituurpan’. Want dat vergeten sommige mensen wel eens; Dat opmerkingen als anorexia patient tegen iemand met een slank figuur even hard kan aankomen. Maar het lijkt wel alsof de magere mensen daar tegen kunnen, omdat ze er iets aan kunnen doen. Maar dat gaat soms gewoon niet. Ik heb exact hetzelfde, soms hoopte ik weleens dat er een XXS zou bestaan in alle winkels. Ik zou echt dolgelukkig zijn! Waar de maatschappij vroeger ’tegen’ de dikke mensen was, keert het zich nu tegen de magere mensen. Jeetje, wanneer houdt het op? Kan er niet gewoon een beeld gevormd worden dat iedereen even mooi is ofzo? Ook de extreem magere als extreem vollere vrouwen? Want dat dringt blijkbaar nog steeds niet goed door. Fijn dat je hier even wat aandacht aan spendeerde. ♥
Heel mooi omschreven! Het is ook nooit goed. ‘Vroeger’ was ik best dun (maatje 34-36) en toen zei iedereen ‘jeetje je mag wel wat meer eten’, inmiddels zit ik in een wat ‘dikkere’ fase van mijn leven (maatje 38-40) en hoor ik steeds vaker dat ik wel wat ‘voller’ ben geworden (en daarmee bedoelen ze dan niet dat ik er nu wel goed uit zie). Noujaaa zeg..
Haha jeetje, het is ook inderdaad nooit goed!
Je blog insturen naar de Libelle…
Want het is, hoe je het ook bekijkt, nooit goed. Mensen laten elkaar niet in een waarde. Er moet altijd een “rol”model zijn. Waarom??
Goed stuk, ik vind het vervelend hoe ze nooit eens de balans kunnen vinden. Ja, oké, de modellen zijn véél te mager, er moeten dringend echte mensen in de magazines komen. Maar om daarmee mensen te beledigen die van nature dun zijn? waar zijn we dan mee bezig?
Zijn dunne mensen dan geen echte mensen?
AMEN. Oké ik heb zelf een gemiddelde maat 40 (althans zo benoemen ze het toch) maar ik irriteer mij rot aan het artikel of nouja de uitspraak in de libelle en de gedachten gang van heel veel mensen. laat mensen eens in hun waarde en probeer er achter de komen wat de reden is van hun gewicht of hun (afwijkende) uiterlijk of gedrag!
Het artikel zal vast niet op zo’n manier bedoeld zijn, en ik had er ook niet bij stil gestaan dat mensen die van zichzelf dunner zijn dit negatief zouden oppakken. Maar ik vind wel dat veel modellen er echt ongezond uitzien. En die WILLEN dat.
Daarom vind ik het juist goed dat zo’n groot nationaal blad hiervoor uitkomt. Misschien dat ze dan de modewereld ooit eens gaan aanpakken en daar meer diversiteit laten spreken. En tot die tijd blijft er altijd wel iemand op z’n teentjes getrapt. Maatje 36, maatje 42 of maatje 48…
ik ben geen model ( no way) en gewoon maatje 36, maar geloof je dat het pijn doet als er alleen maar vrouwen in een blad staan die wat dikker zijn, en ”gewone” borsten hebben. Ik ben een van die meiden die dat neit heeft. Dus als er een shirtje iets te diep is uitgesneden hangt het lelijk. En dat is raar. Zelfde voor veel jurkjes of ander dingen die geen strakke hals hebben, TE GROOT. shirt ontwerpers denken vaak dat vrouwen in maatje 36 de borsten hebben van maatje 44. ehm…. nee XD
( ik wil je niet beledigen hoor, maar wilde wel even laten weten dat ik als dun meisje indd ook sterk onzeker ben over mijn uiterlijk)
Ik word inmiddels zo moe van deze discussies. Waarom zijn wij vrouwen toch zo ontzettend gemeen naar elkaar? Ik schreef een tijdje geleden al dat, dat bij moeders onderling zo ontzettend erg is, maar met gewicht zijn we geen haar beter.
Wanneer accepteren we gewoon dat we er in alle vormen en maten zijn? Dun, slank, volslank, dik.. we zijn vooral allemaal mensen met gevoelens. Ik haat dat belerende gedrag naar elkaar toe en dat oordelen en onnodig kwetsen. Waarom moet iemand die slank is een gratenpakhuis genoemd worden? Net zo min als dat iemand die dik is een olifant genoemd wil worden.
Ik vind het mooi om te zien dat er verschillende soorten vrouwen in een blad verschijnen, dik en dun. Ik vind het alleen vaak wel bizar om te lezen als er een foto van een dikke vrouw verschijnt dat dit aan zou zetten tot obesitas? Come on! Niemand gaat vrijwillig zichzelf dik eten, omdat ze het mooi vindt. Echt niet hoor. Het gaat er niet om dat er een nieuwe dikke standaard gezet moet worden, het gaat erom dat er heel veel verschillende mensen zijn. Het zou fijn zijn als er in bladen meer een afspiegeling komt van wat er op straat rondloopt en dat zijn zowel dunnen als dikke mensen. Feit is wel dat de meeste kleding gewoon mooier staat bij slankere mensen. En merken willen hun producten verkopen en dat doe je door je kleding zo mooi mogelijk te presenteren. Ik stoor me daar persoonlijk niet aan, al vind ik het wel vreemd om grote-maten-kleding op een slank model te zien. Dat klopt gewoon niet.
Het is jammer dat het zo’n strijd aan het worden is tussen dik en dun. Jammer, want we zijn allemaal mooie vrouwen. Ik ben verre van slank en ik lees soms erg kwetsende reacties over mensen met overgewicht, maar ik weet waarom ik ben zoals ik ben. Dat heeft me al genoeg tranen gekost. Ik probeer mezelf te accepteren zoals ik ben en iemand anders hoeft mij echt niet te vertellen dat overgewicht ongezond is, want ik mag dan wel overgewicht hebben.. ik heb ook hersens dus ik weet dat ook wel. Andersom geld precies hetzelfde dus je zult mij nooit iemand een gratenpakhuis horen noemen. Ik weet namelijk dat veel te veel vrouwen worstelen met hun gewicht. Dik en dun. En helaas ben ik slank aan die worsteling begonnen en man wat voelde ik me toen dik. Nu is de strijd grotendeels ten einde en ben ik daardoor dikker, maar voel ik me nu wel een stuk gelukkiger. Jij en ik zijn namelijk meer dan ons gewicht!
… dat was voor mijn doen wel een hele lange reactie 🙂
Haha lang, maar mooi. Amen!
Helemaal mee eens. Iedereen is hetzelfde ongeacht het uiterlijk!
Ik balanceerde een tijdje geleden tussen maat 38-40 en nu ik maat 36 pas voel ik me daar hartstikke lekker bij. Stiekem vind ik mezelf niet altijd mooi (ik merkte nooit eerder hoe plat ik ben, haha!), maar ik voel me er juist wel een stuk gezonder bij. Ik erger me er regelmatig aan dat het oke is om te roepen ‘je bent zo dun!’. Wat moet ik met die informatie? Is dat een compliment? Stel je voor dat we hetzelfde zouden doen naar dikke mensen toe. Ik begrijp niet dat zoveel mensen vinden dat ze zich kunnen bemoeien met het lichaam van iemand anders. Laten we ons lekker op ons eigen lichaam focussen en ons daar proberen goed bij te voelen zodat we het niet op een ander hoeven af te reageren.
het is ronduit belachelijk. iedereen wil in maatje 36 passen ”want dat is zo mooi” maar zodra je er wél in past zeggen mensen dat je een strijkplank bent, dat je nep bent ( want real woman have curves) en dat echte mannen iets vast willen houden. (om maar een paar belachelijke voorbeelden te geven)
Dus ehm…. WHUT.
Ik kan me hier echt kwaad om maken.